سابسیژن پوست؛ مزایا، کاربردها و هزینه
میلیون‌ها نفر به دلیل آسیب دیدگی و جای جوش در اثر التهاب طولانی مدت ناشی از آکنه دچار جای زخم هستند. مشخص نیست که چرا برخی افراد دچار جای زخم می‌شوند در حالی که دیگران این مشکل را ندارند. گزینه‌های درمانی بسیاری برای کاهش ظاهر جای زخم‌ها وجود دارد. بسته به نوع و شدت آنها می‌توان بعد از ۴ تا ۶ هفته بهبودی را مشاهده کرد.
درمان جای جوش می‌تواند با جراحی، لایه‌برداری شیمیایی، لایه برداری با لیزر، میکرونیدلینگ و پی آر پی انجام شود. کم استفاده شده‌ترین روش سابسیژن است. این روش جای زخم‌های عمیق و جای جوش‌ها را هدف قرار می‌دهد. سابسیژن برخلاف لیزرها بر لایه‌ی بالایی پوست تاثیری نمی‌گذارد اما باعث از بین رفتن پیوندهایی که زخم را در جای خود نگه داشته‌اند می‌شود. چندین تکنیک سابسیژن وجود دارند که برای برطرف کردن جای زخم‌ها وجود دارد. نتایج این روش فوری بوده و بدون نیاز به دوره‌ی بهبودی یا با یک دوره‌ی جزئی می‌باشد.
Contents
سابسیژن چیست؟
سابسیژن یک روش جراحی جزئی است که برای درمان زخم‌های پوستی فرو رفته و چین و چروک‌ها استفاده می‌شود. این روش همچنین جراحی برش زیر پوستی نیز نامیده می‌شود.
سابسیژن با استفاده از یک سوزن زیر پوستی مخصوص انجام می‌شود که از طریق سوراخی در سطح پوست وارد می‌شود. لبه‌ی تیز سوزن به منظور در هم شکستن رشته‌های فیبروتیک که زخم را به بافت زیرین متصل می‌کنند، استفاده می‌شود.
آزاد شدن تارهای فیبروتیک و تشکیل کلاژن‌های جدید ناشی از بهبود زخم منجر به بهبود جای زخم می‌گردد. سابسیژن می‌تواند بطور بی‌خطر و بصورت سرپایی انجام شود و معمولاً به راحتی توسط بیمار قابل تحمل است.
مزایا
جراحی برای جای جوش‌های برجسته با استفاده از سابسیژن نتایج بسیار خوبی به همراه دارد. این روش ساده و بی‌خطر بوده و می‌تواند همراه با سایر روش‌های رفع جای زخم ترکیب شود تا ظاهر زخم‌های شدید بهبود پیدا کند.
۹۰ درصد از بیمارانی که تحت سابسیژن قرار گرفته‌اند متوجه بهبود مشکلات پوستی خود شده‌اند. تمام عوارض جانبی زودگذر هستند. سایر مزایای سابسیژن شامل خطرات جزئی، مکمل مناسب برای سایر درمان‌های جای آکنه، عدم نیاز به دوره استراحت و کاهش جای زخم‌های گسترده می‌باشد.
سابسیژن در هنگامی که با روش درم‌ابریژن ترکیب شود برای جای جوش‌های فرو رفته موثر است. این روش معمولاً باعث ایجاد جای زخم نخواهد شد.
موارد استفاده
تصمیم برای انجام سابسیژن بستگی به نوع، محل و شدت جای زخم، ترجیحات و انتظارات بیمار و تجربه متخصصین دارد.
سابسیژن ممکن است برای درمان موارد زیر استفاده شود:
- جای زخم‌های پراکنده‌ی تورفته (در اثر آکنه، ضربه و جراحی)
- جای زخم‌های فرو رفته (به دلیل آکنه، ابله مرغان، ضربه و جراحی)
- گرافت‌های پوستی فرو رفته
- چین و چروک‌ها
- سلولیت
انواع جای جوش‌هایی که به سابسیژن واکنش نشان می‌دهند
انواع جای جوش را می‌توان بصورت اسکار چکشی، واگنی، غلتان، آتروفیک، هیپرتروفیک، جای جوش قرمز و نیز فرورفته تقسیم بندی کرد. این موارد تحت عنوان جای جوش لنگری نیز نامیده می‌شوند جای جوش‌های لنگری اساساً شامل زخم‌هایی هستند که به لایه‌ی بالایی پوست متصل شده و آن را به طرف لایه عضلانی می‌کشند. این انواع اسکار با حرکاتی مانند خندیدن و حرکت اجزای چهره تشخیص داده می‌شوند. سابسیژن برای این انواع جاش جوش مناسب است. اگر اسکارهایی را می‌بینید که هنگام کشیدن پوست فرو می‌روند، در این صورت به احتمال زیاد به روش جراحی سابسیژن واکنش خوبی نشان خواهند داد.
موارد منع مصرف
سابسیژن ممکن است در شرایط زیر مناسب نباشد:
- بیماران با سابقه‌ی زخم‌های هیپرتروفی یا کلوئید
- مصرف رتینوئید خوراکی سیستمیک (مثلاً آسیترتین و ایزوترتینوئین) در حال حاضر یا اخیراً (۱۲ ماه گذشته)
- اختلالات خونریزی یا لخته شدن خون (اختلال انعقاد خون)
- عفونت باکتریایی یا ویروسی فعال
فرایند درمان
روش سابسیژن در ادامه توضیح داده شده است. برای این عمل ناحیه‌ی تحت درمان پاک می‌شود تا هرگونه کثیفی و موارد آرایشی از بین برود. ممکن است حاشیه‌های جای زخم با یک مارکر جراحی علامت گذاری شوند و نور بالای سر نیز تنظیم می‌شود تا تورفتگی‌ها مشخص شوند. بی‌حسی موضعی اعمال می‌شود. سوزن در زاویه‌ی دقیق نسبت به جای جوش یا زخم قرار می‌گیرد بطوری که سطح گونیای آن به طرف بالا و موازی با سطح پوست قرار گیرد. ممکن است سوزن‌های کوچک‌تری برای جای زخم‌های سطحی کوچک و چین و چروک‌ها استفاده شوند.
سوزن از میان لایه‌ی درم عبور کرده و با یک حرکت فن مانند به طرف جلو و عقب حرکت داده می‌شود. در اثر بریده شدن نوارهای فیبری در عمق لایه‌ی درم و سطح زیر پوستی یک صدای خفیف شنیده می‌شود.
سوزن ۹۰ درجه چرخانده می‌شود و مجدداً با حرکت فن مانند در محل جای زخم حرکت می‌کند. سوزن جدا شده و بصورت محیطی به طرف نقطه‌ی خروجی فشار داده می‌شود تا از تشکیل هماتوم بزرگ به دلیل خونریزی جلوگیری شود. فشار دستی به مدت چند دقیقه بر روی زخم اعمال می‌شود.
بهبودی
بلافاصله بعد از سابسیژن از یخ و اعمال فشار بر روی ناحیه‌ی درمان استفاده می‌شود تا هموستاز حفظ شود و خطر خونریزی کاهش یابد. می‌توان از مواد آرایشی برای پوشاندن نواحی دچار کبودی استفاده کرد. برخی پزشکان توصیه به استفاده از داروهای آنتی بیوتیک و ضد التهابی می‌کنند.
تعداد و شدت سابسیژن باید در جلسه‌ی اول محدود باشد تا واکنش بیمار مشخص شود، بخصوص هنگام درمان نواحی که بعد از سابسیژن تمایل به واکنش هایپرتروفی دارند.
بعد از درمان نیاز به دوره‌ی استراحت جزئی است و به بیمار توصیه می‌شود به مدت ۴۸ ساعت بعد از عمل سابسیژن از انجام فعالیت‌های پرفشار پرهیز کند. عوارض جانبی ممکن است شامل کبودی و تغییر رنگ جزئی در ناحیه درمان باشد که بین ۳ ماه تا ۱ سال برطرف خواهد شد.
تعدا دفعات نیاز به سابسیژن
نتایج دائمی بوده و معمولاً بعد از دو تا سه جلسه قابل توجه هستند، اما برای هر بیمار ممکن است متفاوت باشد. در حین مشاوره پزشک تعداد جلسات درمان را به منظور دستیابی به بهترین نتایج ممکن تعیین خواهد کرد. ممکن است برای نتایج مطلوب، این درمان با روش لیزر فرکشنال یا پی آر پی (PRP) (پلاسمای غنی از پلاکت) ترکیب شود، با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود کدام درمان‌ها برای شما بهترین تاثیر را دارند.
آیا نتایج سابسیژن دائمی است؟
اگر جای زخم‌ها کاملاً عمقی یا بصورت لنگری باشند، در این صورت آزاد کردن زخم و استفاده از ژل به عنوان یک حجم دهنده نتایج دائمی به همراه خواهد داشت. اگر نوع جای زخم ترکیبی باشد، سابسیژن قطعاً می‌تواند در جای زخم‌های عمقی موثر باشد اما در زخم‌های آتروفی ممکن است ژل تنها به مدت یک و نیم سال دوام داشته باشد.
عوارض
خطرات و عوارض سابسیژن عبارتند از:
- هماتوم به دلیل خونریزی (یک هماتوم کوچک طبیعی است)
- درد و حساسیت به درد در نواحی درمان
- زخم‌های هیپرتروفی (۵ تا ۱۰ درصد) یا زخم کلوئید که در پوست دور چشم، بین دو ابرو، محل تلاقی دو لب و لب بالا محتمل‌تر هستند.
- عفونت؛ که معمولاً بصورت آکنه موضعی به شکل پاپول و جوش چرک‌دار ظاهر می‌شود.
هزینه
هزینه این روش برای هر شخصی متفاوت است و بستگی به تعداد جلسات درمان، محل انجام درمان و عمق زخم‌ها دارد. در حین مشاوره این هزینه تخمین زده خواهد شد. محدوده‌ی هزینه بستگی به تعداد و شدت زخم‌ها نیز دارد. میزان دقیق آن در زمان انجام هر عمل تعیین خواهد شد.
