انسداد بینی در اثر ایجاد اختلال در تنفس و عبور هوا از راه‌های هوایی بینی به وجود می‌آید. در اکثر موارد این حالت در اثر وجود اختلال در آناتومی طبیعی بینی ایجاد می‌شود. این اختلال می‌تواند در اثر تغییرات ساختاری، رشد غیرطبیعی بافت‌های بینی، ضرباتی که منجر به بسته شدن راه‌های هوایی می‌شود و همچنین التهاباتی که منجر به متورم و بزرگ شدن بافت‌های بینی شود، به وجود آید. اغلب بیماران مبتلا به انسداد بینی، از ایجاد اختلال در تنفس از طریق راه‌های هوایی بینی (در یک طرف یا هر دو طرف) شکایت دارند. علاوه بر این ممکن است علائمی همچون اختلال در خواب، تنفس از دهان، خروپف و گاها آبریزش نیز در این افراد مشاهده شود. خروپف کودکان در خواب نیز می تواند مرتبط با گرفتگی بینی آنها باشد. استفاده از درمان‌های کاهش‌دهنده‌ی احتقان بینی می‌تواند تنفس را برای این افراد آسان‌تر کرده و فعالیت‌های روزمره ازجمله کیفیت خواب را در آنها بهبود بخشد. تشخیص صحیح علت گرفتگی بینی در تعیین بهترین درمان مناسب برای بیمار از اهمیت بالایی برخوردار است.
برای کسانی که به گرفتگی بینی مبتلا هستند، ممکن است تنفس از طریق بینی دشوار و سخت گردد. بسیاری از گرفتگی‌های بینی به‌واسطه درمان‌های پزشکی می‌توانند به‌خوبی درمان گردند. در درصد کمی از موارد، برای رفع موانع انسدادی راه‌های هوایی و طبیعی شدن مجدد تنفس، ممکن است درمان‌های جراحی موردنیاز باشد. متخصصین و کارشناسان ما در کلینیک زیبایی رازی، علت گرفتگی بینی شما را تشخیص داده و درمان‌های در دسترس را برای شما توضیح خواهند داد. پس‌ازآن بر اساس شرایط شما بهترین درمان مناسب پیشنهاد خواهد شد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره روش‌های درمانی گرفتگی بینی می‌توانید با شماره‌های 02188334029 – 02188333259 تماس حاصل نمایید تا همکاران ما برای ارائه مشاوره یا رزرو نوبت شما را راهنمایی نمایند.
علل انسداد و گرفتگی بینی
علل رایج و موقت گرفتگی بینی عبارت‌اند از:
- سینوزیت مزمن
- رینیت آلرژیک (آلرژی‌ها، مانند تب یونجه)
- محرک‌های محیطی مانند دود یا گردوغبار
- عفونت سینوس‌ها
- سرماخوردگی یا آنفولانزا
- برخی از داروها، مانند داروهای فشارخون بالا
برخی از عوامل ساختاری که می‌تواند به انسداد یا احتقان بینی منجر شود، عبارت‌اند از:
- انحراف تیغه بینی (کج شدن غضروف بینی می‌توانند در راه‌های هوایی بینی اختلال ایجاد کنند)
- بزرگ شدن شاخک‌های بینی (ساختارهای استخوانی در حفره بینی)
- پولیپ بینی (وجود توده‌های خوش‌خیم در حفره بینی)
- بزرگ شدن لوزه سوم (که باعث مسدود شدن پشت بینی می‌شود)
- تومورهای بینی (خوش‌خیم یا سرطانی)
مهم نیست علت انسداد یا احتقان بینی چه باشد به‌هرحال گرفتگی بینی به‌طور مکرر ناراحت‌کننده است و می‌تواند کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
درمان انسداد یا احتقان بینی
درمان‌هایی که می‌توانند احتقان بینی را کاهش دهند، عبارت‌اند از:
- اجتناب از مواجه‌شدن با هرگونه ماده حساسیت‌زا می‌توانند گام خوبی در مبارزه با انسداد بینی محسوب گردد.
- شست‌وشوی بینی و مجاری سینوس‌ها با محلول سالین و آب مقطر. شما می‌توانید با خرید محلول‌های شست‌وشوی آماده از داروخانه‌ها و به کمک ابزارهای طراحی‌شده شبیه قوری (neti-pot) و یا سرنگ‌های حبابی، راه‌های هوایی بینی خود را شست‌وشو دهید.
- استفاده از دستگاه بخور یا رطوبت ساز. مرطوب نگه‌داشتن هوا می‌تواند به باز شدن راه‌های هوایی کمک نماید.
- تخلیه بینی قبل از خواب. سعی کنید برای جلوگیری از انباشت مایع مخاطی در بینی تا آنجا که ممکن است راه‌های هوایی بینی را تخلیه و تمیز نمایید.
- استفاده از بخار برای باز کردن راه‌های هوایی بینی: دوش آب گرم قبل از خواب می‌تواند علائم را کاهش دهد. به‌آرامی بخار را تنفس نمایید.
- نوشیدن مقدار زیادی آب: نوشیدن مایعات کمک می‌کند تا جریان مخاط روان‌تر گردد.
- ترک سیگار. محرک‌های خارجی می‌توانند گرفتگی بینی را بدتر کنند.
- به پهلو بخوابید و یا از یک بالش بلند مناسب استفاده کنید. خوابیدن به پشت می‌تواند باعث انباشت ترشحات مخاطی شود.
بسته به علت و شدت گرفتگی بینی ممکن است پزشک داروهای خاصی را تجویز نماید:
- استروئیدهای موضعی بینی یا اسپری آنتی‌هیستامین
- آنتی‌هیستامین یا استروئیدهای خوراکی
- آنتی‌بیوتیک (اگر یک عفونت باکتریایی وجود داشته باشد)
اگر انسداد بینی است به علت یک مشکل آناتومیک باشد و درمان‌های متداول در کاهش علائم ناموفق باشند، ممکن است درمان جراحی پیشنهاد گردد.
کاهش حجم شاخک بینی
این یک روش رایج است که بیشتر پزشکان برای رفع انسداد بینی استفاده می‌کنند. بسته به تشخیص و نظر جراح، این روش می‌تواند در مطب یا در اتاق عمل انجام شود. بیشتر بیماران می‌توانند در همان روز به خانه برگردند و به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهند. این روش زمانی استفاده می‌شود که شاخک بینی بزرگ یا تورم داشته و عبور هوا را مسدود کرده باشد. قبل از توصیه به جراحی، بیماران معمولاً درمانی با استفاده از اسپری‌های بینی و داروهای ضد احتقان محلی می‌بینند. اگر درمان دارویی نتیجه ندهد، این روش ممکن است برای کاهش حجم شاخک بکار رود. این روش می‌تواند با استفاده از یک روش به نام “کوبلاسیون (coblation)” در مطب انجام شود. در این روش، یک لوله نازک فلزی وارد بینی می‌شود و با انتقال انرژی به بافت شاخک، حجم آن کاهش می‌یابد. بیمار در مطب با استفاده از اسپری‌های موضعی بی‌حس می‌شود و در نتیجه، لایه پوششی داخل بینی حس درد نمی‌کند. پس از ایجاد بی‌حسی، دستگاه در عمق بافت شاخک قرار می‌گیرد و با انتقال انرژی به بافت شاخک، آن را کوچکتر می‌کند. نتیجه عمل در بیشتر موارد به طور آنی پس از جراحی قابل مشاهده است.
سپتوپلاستی
هدف از این روش جراحی اصلاح غضروف و استخوان منحرف‌شده در تیغه یا سپتوم بینی می‌باشد. با بکار گیری این روش می‌توان گرفتگی و هرگونه انسداد فیزیکی بینی را درمان نمود. علاوه بر این، بسته به‌جایی که تیغه بینی دچار انحراف شده است، برداشتن بخشی از استخوان و یا غضروف بینی می‌تواند را هوایی بیمار را باز نماید. این عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود و اغلب اوقات با عمل کاهش شاخک و یا جراحی زیبایی بینی ترکیب می‌شود. یک برش کوچک در داخل بینی ایجاد می‌شود و به‌واسطه آن جراح می‌تواند غضروف و استخوان اضافی را بدون آسیب رساندن به لایه ظریف داخل بینی، حذف نماید. برش توسط نخ قابل‌جذب بخیه می‌شود، بنابراین باگذشت زمان به‌آرامی حل می‌گردد. غیرمعمول نیست که این بخیه‌ها توسط بیمار قابل‌مشاهده باشد اما به‌مرورزمان آنها محو می‌گردند. گاهی اوقات، جراح یک “استنت” پلاستیکی را در داخل بینی قرار داده و آن را بخیه می‌کند. این کار می‌تواند به ترمیم بهتر تیغه بینی کمک کند و آن را در موقعیت صحیح نگه دارد، اما ممکن است برای بیمار ناراحتی‌هایی را همراه داشته باشد. این استنت اغلب در اولین ویزیت بعدی پس از عمل برداشته می‌شود.
جراحی اصلاح فرم بینی (رینوپلاستی)
دو روش اصلی در رینوپلاستی وجود دارد: جراحی باز و جراحی بسته.
رینوپلاستی باز
در جراحی باز، برش‌هایی در داخل بینی و بر روی بافت نرم کوچکی که در پایین بینی قرار دارد، ایجاد می‌شود. به این بافت کولوملا (columella) می‌گویند. سپس بافت نرم بینی کنار زده شده، استخوان و غضروف‌های بینی قابل‌مشاهده خواهند شد. این کار به پزشک اجازه می‌دهد تا به‌دقت به اصلاح و صاف کردن غضروف‌های بینی مبادرت ورزد درنتیجه، مسیر بینی و راه هوایی بیمار بازخواهد شد. پس از عمل، بینی دچار تورم خواهد شد که می‌توان به کمک چسب زدن بینی و استفاده از کیسه یخ آن را مدیریت نمود.
رینوپلاستی بسته
در روش بسته رینوپلاستی، برش‌ها فقط در داخل بینی ایجاد می‌شوند. در این روش، غضروف و ساختارهای پشتیبان بینی شناسایی می‌شوند و با استفاده از غضروفی که از سپتوم بینی یا گوش بیمار گرفته می‌شود، جراح به اصلاح و ترمیم بینی می‌پردازد تا مسیر هوایی بیمار بازسازی شود. از نظر فنی و اجرایی، این روش پیچیده‌تر از روش باز می‌باشد، زیرا غضروف بینی به‌طور کامل در دسترس پزشک قرار نمی‌گیرد. با این حال، اگر پزشک ماهر و با تجربه باشد، نتیجه عمل با روش باز یکسان خواهد بود.
