ریزش موی سکهای یا طاسی سکه ای (آلوپسی آرهآتا)، نوعی از عارضه ریزش مو است که هنگامی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به فولیکولهای مو حمله میکند و به این جایگاههای آغاز رشد مو صدمه میزند. آسیبی که به فولیکولهای مو وارد میشود، معمولاً دائمی نیست. اما متخصصین به درستی نمیدانند که چرا سیستم ایمنی بدن به فولیکولهای مو حمله میکند. ریزش موی سکهای بیشتر در جوانان کمتر از 20 سال اتفاق میافتد، اما کودکان و بزرگسالان در هر سن و سالی ممکن است به این عارضه دچار شوند. همچنین احتمال ابتلاء به این عارضه در زنان و مردان برابر است.
برای درمان ریزش موی سکهای روشهای مختلفی وجود دارد که روش مناسب برای شما به نوع این عارضه، سن شما و اندازه سطح طاسی سر بستگی خواهد داشت. اهداف اصلی از درمان طاسی سکهای شامل متوقف کردن حملات سیستم ایمنی به فولیکولهای مو و تحریک رشد موهای آسیبدیده است.
متخصصین کلینیک پوست و موی رازی در جریان جلسه مشاوره اولیه میتوانند با همکاری خود شما بهترین روش درمان ریزش موی سکهای را بر حسب مورد تعیین کنند. در صورتی که برای رفع مشکل طاسی سکهای نیاز به مشاوره یا رزرو نوبت دارید میتوانید با شماره های 02188334029 – 02188333259 تماس حاصل نمایید.
[dopts id=”31″]
ریزش موی سکهای
آلوپسی در اصطلاح کلی به معنی ریزش مو میباشد. فردی که به عارضهای به نام آلوپسی آرهآتا یا طاسی سکهای مبتلا میشود، موهایش به شکل لکههای دایرهای شکلی میریزند. این شکل از ریزش مو میتواند در پوست سر و یا هر جای دیگری از سطح بدن اتفاق افتد.
ریزش موی سکهای میتواند انواع مختلفی از طاسی را در فرد بیمار ایجاد کند که هر یک از آنها با نام متفاوتی دارد:
- طاسی سکهای (آلوپسی آرهآتا) که موها به شکل لکهای یا سکهای میریزند.
- طاسی کامل (آلوپسی توتالیس) که تمام موی سر میریزد.
- طاسی سراسری (آلوپسی یونیورسالیس) که تمام موهای بدن میریزند.
البته ریزش کامل موی سر یا تمام موهای بدن فقط در موارد نادر، یعنی در حدود 5 درصد از کل افراد اتفاق میافتد.
رشد موها اغلب به حالت عادی بازمیگردد، اما ممکن است بعداً باز هم ریزش مو اتفاق بیفتد. حتی در بعضی موارد، ریزش مو تا سالهای طولانی ادامه پیدا میکند.
ریزش مو واگیردار نیست و به خاطر اختلالات عصبی هم اتفاق نمیافتد. در واقع مشکلی که به وجود میآید آن است که سیستم ایمنی بدن به فولیکولهای مو (ساختارهای حامل ریشه موها) حمله میکند و باعث ریزش موها میشود. این عارضه غالباً در افرادی اتفاق میافتد که به بیماری یا امراض دیگری مبتلا نیستند.
نشانهها و علائم طاسی سکهای
در صورتی که شما به طاسی سکهای دچار شوید، یک یا چند مورد از علائم زیر ممکن است در شما دیده شود:
- لکههای طاسی: این عارضه اغلب با پیدایش یک یا چند لکه کچلی گرد به اندازه یک سکه در قسمتهایی از پوست سر که قبلاً مو داشته است، شروع میشود. شما ممکن است اولین بار وقتی متوجه این مشکل شوید که یک توده مو بر روی بالش خود یا در حمام هنگام شستن سر خود ببینید. ریزش مو عمدتاً در پوست سر اتفاق میافتد، اما ممکن است ابروها، مژهها، ریش و هر قسمت مودار دیگری در بدن را نیز درگیر کند. اندازه این لکهها میتواند متفاوت باشد.
- موهایی به شکل «علامت تعجب»: غالباً در زمینه یا حاشیه لکههای طاسی تعدادی موی کوتاه دیده میشود که همانند یک علامت تعجب، قسمت پایین آنها باریکتر از قسمتهای دیگر است.
- ریزش موی گسترده: ریزش مو در بعضی از بیماران با گذشت زمان شدیدتر میشود و در بعضی از موارد تمام موهای بدن نیز میریزد. البته این حالت چندان شایع نیست. همچنین یکی دیگر از علائم نادر این عارضه، ریزش مو به شکل یک نوار در قسمت پشت سر است.
- مشکلات ناخنها: طاسی سکهای میتواند ناخنهای انگشتان دست و پا را نیز تحت تأثیر قرار دهد. در این صورت فرورفتگیهای ریز و نقطهای بر روی سطح ناخنها ظاهر میشود. همچنین ممکن است نقاط یا خطوط سفید رنگ بر روی ناخنها ظاهر شود یا ناخنها زبر شوند و درخشندگی خود را از دست بدهند و یا نازک و شکننده شوند. در موارد نادری هم شکل ناخنها به کلی تغییر میکند یا میافتند. گاهی اوقات تغییر شکل ناخنها اولین نشانه ابتلاء به طاسی سکهای میباشد.
چه کسانی به ریزش موی سکهای مبتلا میشوند؟
این نوع از ریزش مو میتواند در افرادی با هر سن و سال اتفاق بیفتد. طاسی سکهای غالباً در دوران کودکی شروع میشود. بعضی از بیماران مبتلا به این بیماری، سابقه بروز آن در افراد دیگر خانواده را نیز داشتهاند.
چه عاملی باعث ریزش موی سکهای میشود؟
ریزش موی سکهای یک بیماری خودایمنی است. مفهوم خودایمنی آن است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به خود بدن حمله میکند. هنگامی که بیماری طاسی سکهای در فردی ایجاد شود، در واقع سیستم ایمنی بدن او به فولیکولهای مو حمله کرده است. زمینه ژنتیکی یک فرد در کنار برخی عوامل محیطی دیگر میتواند باعث بروز این نوع از طاسی در فرد شود.
در افراد مبتلا به طاسی سکهای ممکن است خطر بروز بیماریها و امراض زیر بیشتر از حالت طبیعی باشد:
- سایر بیماریهای خودایمنی از قبیل بیماری تیروئید یا ویتیلیگو (یا لک و پیس که به ظهور لکههای روشن بر روی سطح پوست گفته میشود)، آسم و سایر آلرژیها، به خصوص بیماری درماتیت آتوپیک (که اصطلاحاً به آن اگزما گفته میشود) و تب شدید (آلرژیهای ناحیه بینی)
- ابتلای اعضای خانواده و فامیل به آسم، آلرژیها و بیماریهای خودایمنی از قبیل دیابت نوع 1
تشخیص ریزش موی سکهای
گاهی اوقات یک متخصص پوست و مو میتواند فقط با نگاه کردن به لکههای طاسی، این بیماری را تشخیص بدهد. اگر لکه طاسی یا شدت ریزش موی بیمار در حال بیشتر شدن باشد، ممکن است پزشک چند تار موی او را بکَند و در زیر میکروسکوپ به آنها نگاه کند.
گاهی اوقات متخصص پوست و مو یک نمونهبرداری بیوپسی از پوست انجام میدهد تا بتواند وجود بیماری طاسی سکهای را با قطعیت تشخیص بدهد. برای انجام بیوپسی پوست، متخصص یک تکه کوچک از پوست بیمار را بر میدارد تا بتواند آن را در زیر میکروسکوپ بررسی کند.
در صورتی که احتمال ابتلای بیمار به سایر بیماریهای خودایمنی وجود داشته باشد، متخصص پوست و مو یک آزمایش خون نیز برای او تجویز میکند.
درمان ریزش موی سکهای
برای این عارضه هیچ درمان قطعی وجود ندارد. موهایی که ریختهاند اغلب به خودی خود شروع به رشد میکنند. درمان این عارضه فقط میتواند به رشد سریعتر موها کمک کند. یک متخصص پوست و مو ممکن است یک یا چند مورد از داروهای زیر را برای کمک به رشد سریعتر موها برای بیمار تجویز کند:
کورتیکواستروئیدها:
میتوان داروهایی که سیستم ایمنی بدن را ضعیف میکنند را در مقادیر خاصی به محل لکههای طاسی تزریق کرد تا از ریزش مو جلوگیری شود. همچنین، در برخی موارد، یک کرم، لوسیون یا پماد موضعی حاوی کورتیکواستروئید به بیمار تجویز میشود و باید آن را روی لکههای طاسی پوست خود بمالد. همچنین، قرصهای کورتیکواستروئید نیز وجود دارند، اما تجویز آنها برای بیماران به طور معمول رایج نیست.
درمان بزرگسالانی که از بیماری ریزش موی سکهای رنج میبرند، اغلب با استفاده از کورتیکواستروئیدهای تزریقی به عنوان گزینه درمانی اولیه انجام میشود. این بیماران هفتهای 3 تا 6 بار داروی تزریقی را دریافت میکنند. رشد موها معمولاً حدود 4 هفته پس از آخرین تزریق آغاز میشود، اما گاهی اوقات ممکن است بهطور دیرتری آغاز شود.
استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی معمولاً تأثیر کمتری نسبت به انواع تزریقی این دارو دارد. به همین دلیل، برای کودکان اغلب از پمادها یا کرمهای موضعی این دارو استفاده میشود.
قرصهای کورتیکواستروئید ممکن است عوارض جانبی خطرناکی برای بیمار به همراه داشته باشند و به همین دلیل، متخصصان پوست و مو معمولاً آنها را تجویز نمیکنند. با این حال، برای افرادی که تعداد لکههای طاسی در آنها زیاد است، ممکن است قرصهای کورتیکواستروئیدی نیز تجویز شوند.
ماینوکسیدیل:
ماینوکسیدیل 5% یک داروی تحریک کننده رشد موهاست که در بعضی از افراد میتواند به رشد مجدد موها کمک کند. این دارو را هم کودکان و هم بزرگسالان میتوانند استفاده کنند. معمولاً بیمار آن را روزی دو بار روی پوست سر، ابروها یا ریش خود میمالد. موهای جدید بعد از حدود 3 ماه شروع به رشد میکنند. در اغلب موارد، بیماران این دارو را همراه با یک روش درمانی دیگر استفاده میکنند.
آنترالین:
این دارو باعث ایجاد تغییراتی در عملکرد ایمنی پوست میشود. روش مصرف این داروی قیر مانند به این صورت است که بیمار آن را بر روی پوست خود میمالد و به مدت 20 تا 60 دقیقه به همین حالت میگذارد. متخصصین پوست به این روش اصطلاحاً «درمان با تماس کوتاه» میگویند. بعد از 20 تا 60 دقیقه، آنترالین از روی پوست شسته میشود تا از تحریک و حساس شدن پوست جلوگیری شود.
دیفنسیپرون (DPCP):
این دارو نیز بر روی نواحی طاس پوست مالیده میشود. دیفنسیپرون باعث بروز یک واکنش آلرژیک خفیف میشود. هنگامی که این واکنش آلرژی اتفاق میافتد، بیمار دچار قرمزی، ورم و خارش پوست میشود. اما متخصصین پوست و مو معتقدند که این واکنش آلرژی میتواند سیستم ایمنی بدن را فریب بدهد و باعث شود که گلبولهای سفید خون به طرف سطح پوست سر فرستاده شوند و در آنجا با عامل التهاب مقابله کنند. این کار همچنین از به خواب رفتن فولیکولها و در نتیجه از ریزش موها جلوگیری میکند.
با استفاده از داروی دیفنسیپرون، شروع رشد مجدد موها میتواند حدود 3 ماه طول بکشد.
درمان به وسیله سیستمهای ترمیم مو
رنگ پوست، نژاد و جنسیت شما هر چه که باشد، اگر به دنبال بهترین روش غیرجراحی برای درمان کچلی سکه ای هستید، سیستمهای ترمیم مو میتواند بهترین گزینه باشد. در ساخت سیستمهای جدید مو برخلاف کلاهگیسهای قدیمی از موی بسیار مرغوب و باکیفیت انسان استفاده میشود و کاملاً با رنگ و تراکم طبیعی موهای شما مطابقت خواهد داشت. هر یک از سیستمهای ترمیم مو به طور اختصاصی بر اساس نیازها و شرایط بیمار طراحی و ساخته میشود و از نظر ظاهری، درست مانند این است که مو از درون پوست سر روییده است.
مادهای به نام Invisi Skin (پوست نامرئی) که از آن در ساخت پایه سیستمهای جدید ترمیم مو استفاده میشود، در عمل کاملاً نامرئی و غیرقابل لمس میباشد. این لایه در واقع به عنوان لایه دوم پوست عمل میکند و با وجود آن، پوست میتواند به طور طبیعی تنفس و تعریق داشته باشد. حتی شما میتوانید با وجود این سیستمها، زندگی عادی داشته باشید و به باشگاه ورزشی، شنا و غیره بروید.
کلاهگیس
کلاهگیسها هم یک گزینه رایج در بیماران مبتلا به طاسی سکهای هستند. شما میتوانید بعضی از مدلهای کلاهگیس را از NHS تهیه کنید. اما برای این کار لازم است که حتماً به پزشک مراجعه کنید، زیرا سفارش شما در NHS حتماً باید توسط یک متخصص پوست و مو تأیید شود.