درمان آفتاب‌سوختگی پوست و آسیب‌های خورشید

قرار گرفتن زیاد در معرض نور خورشید باعث می‌شود که فرد پیرتر از سن واقعی خود به نظر برسد. چین و چروک‌های زودرس و آسیب‌دیدگی‌های پوستی ناشی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید که به آن آفتاب‌سوختگی گفته می‌شود بر خلاف پیری طبیعی باعث خشن شدن پوست، خشکی پوست، کک‌ومک، تغییر رنگ پوست، ضخیم شدن پوست (پوست چرمی) و چین و چروک‌های عمیق پوستی می‌شود. درمان آفتاب سوختگی از بروز پیری زود رس پوست جلوگیری میکند.

[dopts id=”19″]

آفتاب‌سوختگی پوست

---

قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون محافظت مناسب برای پوست، حتی به مدت چند دقیقه در روز، با گذشت زمان و سپس چند سال، می‌تواند تغییرات چشمگیری در پوست ایجاد کند. این تغییرات شامل کک‌ومک، لکه‌های پیری، واریس و رگ‌های تار عنکبوتی روی صورت، خشن و چرمی شدن پوست، چین و چروک‌های ریزی که در هنگام کشیدن پوست برطرف می‌شوند، شل شدن پوست، تغییر رنگ، کراتوز اکتینیک (ضخامت‌های زگیل شکل، خشن شدن پوست، لکه‌های قرمز پوستی) و سرطان پوست می‌باشد که ناشی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. آفتاب سوختگی پوست باعث ضخیم شدن لایه بیرونی پوست، که پوست غیرعادی و مرده است، می‌شود. همچنین، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید می‌تواند منجر به افزایش کم آبی در پوست و کم‌کاری غدد چربی که رطوبت طبیعی پوست را تأمین می‌کنند، گردد. تجمع زیاد سلول‌های غیرعادی در پوست، به ویژه اگر ناشی از آفتاب‌سوختگی مزمن باشد، می‌تواند عوارض پیش سرطانی و سرطانی را به همراه داشته باشد.

درجات آفتاب‌سوختگی

---

1. خفیف (28 تا 35 سالگی): چین و چروک‌های کم، بدون کراتوز اکتینیک (لکه‌های خشکی قرمز رنگ) که به آرایش نیاز نداشته یا آرایش کمی نیاز دارند.
2. متوسط (35 تا 50 سالگی): شکل‌گیری چین و چروک، زرد شدن رنگ چهره، شروع کراتوز اکتینیک (لکه‌های خشکی قرمز رنگ) که به آرایش نیاز دارند.
3. پیشرفته (50 تا 60 سالگی): چین و چروک‌های مقاوم، تغییر رنگ پوست، تلانژکتازی و کراتوز اکتینیک (لکه‌های خشکی قرمز رنگ) که همیشه باید به کمک آرایش پنهان شوند.
4. شدید (65 تا 70 سالگی): چین و چروک‌های شدید، آفتاب‌سوختگی، تأثیر نیروی جاذبه و نیروهای داینامیک بر پوست، کراتوز اکتینیک (لکه‌های خشکی قرمز رنگ) همراه با سرطان پوست یا بدون ابتلا به سرطان پوست که با آرایش به سختی استتار می‌شوند.

درمان آفتاب‌سوختگی پوست

---

درمان‌های آفتاب ‌سوختگی که به وسیله پزشک تجویز می‌شوند بر پایه‌های زیر استوار است:

• سن، سلامت عمومی و سوابق بیماری‌های شما
• شدت آسیب‌دیدگی‌های پوستی
• نوع آسیب‌دیدگی پوست
• تحمل شما نسبت به برخی داروها، عمل‌های یا روش‌های درمانی دیگر
• اولویت‌های شما

روش‌های درمان آفتاب سوختگی پوست صورت شامل موارد زیر می‌شود:

استفاده از کرم ضد آفتاب با اس پی اف 15 یا بیشتر

استفاده از کرم‌های ضد آفتاب باعث درخشان شدن و جوان‌تر شدن پوست می‌شوند. استفاده روزانه از کرم‌های ضد آفتاب در طولانی مدت احتمال ابتلا به سرطان پوست را کاهش می‌دهد. با کمتر قرار گرفتن در معرض نور آفتاب، کرم‌های ضد آفتاب باعث می‌شوند که پوست‌ترمیم شده و سیستم ایمنی بدن برخی آسیب‌دیدگی‌های ایجاد شده را ترمیم نماید.

پوسته‌پوسته شدن

تجمع کورنئوم استراتوم (خارجی‌ترین لایه سلول‌های پوستی مرده) می‌تواند به شکل لک یا پوست تغییر رنگ داده شده نمایان شود. همچنین بقایای محصولات برنزه کننده می‌تواند در نواحی خشک پوست مانند آرنج جمع شده و باعث شل شدن پوست، از دست رفتن درخشندگی و کثیف به نظر رسیدن پوست شود. اسید هیدروکسی آلفا، مواد پاک‌کننده و کیت‌های خانگی میکرودرم ابریژن (که به شکل کریستال‌های ریز روی پوست اسپری می‌شوند) می‌توانند سلول‌های مرده پوست را برداشته و پوست را شاداب‌تر و لطیف‌تر نمایند.

درمان‌های مبتنی بر ترتینوئین

درمان‌های مبتنی بر ترتینوئین که یک کرم تجویزی است می‌تواند چین و چروک‌های پوست، پوست‌های خشن و تغییر رنگ یافته را کاهش دهد. پیشگیری بهترین روش برای حفظ جوانی پوست است. عادات بی‌خطر قرار گرفتن در معرض نور آفتاب مانند استفاده از کرم‌های ضد آفتاب، دور شدن از نور آفتاب در حد امکان و پوشیدن لباس‌ها و کلاه‌های محافظ برای حفظ سلامت پوست ضروری است. به علاوه محافظت از پوست در برابر نور آفتاب از ابتلا به سرطان پوست در ادامه زندگی پیشگیری می‌کند.

لایه‌برداری شیمیایی

لایه‌برداری شیمیایی غالباً برای درمان آفتاب‌سوختگی‌های جزئی پوست، پیگمنت‌های (رنگدانه) پوست و اسکارهای (جای زخم) سطحی به کار می‌رود. لایه رویی پوست با استفاده از مواد شیمیایی برداشته می‌شود. با برداشته شدن لایه رویی پوست، پوست بازسازی شده و غالباً ظاهر پوست بهبود می‌یابد.

لیزر درمانی و نور درمانی

لیزر درمانی و نور درمانی یک روش درمانی غیرسمی و غیرتهاجمی است که از انرژی نور برای ترمیم و بازسازی سلول‌های پوستی استفاده می‌کند. این فرایند نیاز به مصرف دارو را کاهش داده، نتایج درمان بیماری‌های پوستی را بهبود بخشیده و نرخ بازیابی و بازتوانی بافت‌های آسیب‌دیده را افزایش می‌دهد. در هنگام لیزر درمانی یا نور درمانی از لیزر سطح پایین که معمولاً قرمز است برای ناحیه‌ای که دچار آفتاب‌سوختگی شده است استفاده می‌شود. همچنین این فرایند روند بهبودی را با افزایش تولید کلاژن و آنزیم‌ها و رشد سلولی تسریع می‌کند. افزایش تولید کلاژن به پیشگیری از شکل‌گیری بافت‌های اسکار کمک می‌کند.

درم ابریژن

درم ابریژن به عنوان یک روش درمانی برای اسکارهای جزئی، ناهنجاری‌های سطحی پوست، اسکارهای ناشی از عمل‌های جراحی و جای جوش استفاده می‌شود. این روش درمانی شامل برداشتن لایه بالایی پوست با استفاده از یک دستگاه الکتریکی که پوست را می‌ساید، می‌شود. این فرآیند باعث بهبودی پوست پس از عمل می‌شود و باعث می‌شود سطح پوست صاف‌تر و درخشان‌تر به نظر برسد. روش دیگری به نام میکرودرم ابریژن نیز وجود دارد که آرام‌تر و تدریجی‌تر است. در این روش، با استفاده از لوله‌های وکیوم، پوست شل شده حذف می‌شود و ایجاد رشد پوست جدید تحریک می‌شود. درمان ابریژن برای مواردی که آسیب‌دیدگی پوست از خفیف تا متوسط استفاده می‌شود و ممکن است نیاز به تکرار چندین بار باشد.

تزریق بوتاکس

تزریق بوتاکس در برخی از عضلات، آن‌ها را بی‌حس کرده و از شکل‌گیری چین و چروک و خط اخم پیشگیری می‌کند. استفاده از بوتالینیوم ممکن است چین و چروک‌های موجود را هم برطرف نماید.

تزریق ژل

ژل تزریق شده در زیر پوست جایگزین کلاژن از بین رفته پوست می‌شود. انواع مختلفی از ژل‌ها وجود دارد. ژل‌ها معمولاً برای درمان چین و چروک‌ها، اسکارها و خطوط و چین و چروک‌های صورت به کار برده می‌شوند.